سنتز نانوذرات سولفید کادمیوم و به کارگیری آن ها به عنوان جاذب برای حذف برخی فلزات سنگین از محلول های آبی

فلزات سنگین از جمله آلاینده های محیط زیست به شمار می روند که با گذشت زمان و پیشرفت صنایع مختلف مقدار آن ها رو به افزایش است. آب مهم ترین و حیاتی ترین ماده ی جهان است که آلوده شدن آن به وسیله ی فلزات سنگین به یکی از مهم ترین مسائل قرن حاضر تبدیل شده است. در این مطالعه، ابتدا نانوذرات کادمیوم سولفید با استفاده از سه مسیر سنتزی متفاوت که همگی بر پایه روش رسوب دهی شیمیایی استوار بودند، تهیه شدند. در سه مسیر سنتزی از سه ماده ی پوشاننده ی پلی اکریل آمید، گلوکز و تیوفنول برای کنترل قطر ذرات استفاده شد. در نتیجه با توجه به کیفیت و قطر ذرات محصول نهایی سنتز شده، روشی انتخاب شد که در آن از گلوکز به عنوان پوشش استفاده شده بود. کادمیوم سولفید سنتز شده در حضور گلوکز مورد آنالیزهایft-ir ، tem و xrd قرار گرفت. در مرحله ی بعد نانوذرات کادمیوم سولفید به عنوان جاذب سطحی برای حذف یون های +pb2 و +cu2 در سیستم ناپیوسته به کار رفتند. پارامترهای متعددی از جمله تأثیر ph، زمان تماس، دما و مقدار جاذب بر جذب یون های فلزی بررسی و میزان بهینه ی آن ها تعیین شد. ph بهینه برابر 6، زمان تماس بهینه برابر 15 دقیقه و مقدار بهینه ی جاذب برابر 0/1 گرم به ازای 50 میلی لیتر محلول بود. هم چنین مدل های مختلف ایزوترم های جذب از جمله لانگمویر، فروندلیچ، تمپکین و دوبینین راداشکویچ مورد مطالعه قرار گرفتند و ثابت های مربوطه تعیین شد. داده های تجربی برای سرب و مس با مدل فروندلیچ تطابق بیش تری داشت. مطالعات سینتیکی روی مدل های نفوذ درون ذره ای، شبه-درجه اول، شبه-درجه دوم و الوویچ انجام پذیرفت که نتایج حاکی از آن بود که داده های تجربی هر دو فلز بیش تر با مدل سینتیک شبه-درجه دوم مطابقت دارند. بررسی های ترمودینامیکی نیز نشان داد که فرایند جذب برای هردو فلز گرماگیر و با افزایش آنتروپی همراه بوده است.